Twoje „ja” to kontinuum ciała i umysłu – ciało znasz, ale jak działa umysł?
Kim jesteśmy? Dlaczego tu jesteśmy? Dlaczego cierpimy? Ludzie zmagają się z tymi pytaniami od niepamiętnych czasów. Zastanawiali się nad nimi filozofowie, duchowi przywódcy, naukowcy i artyści. Według zachodniej filozofii cechą definiującą człowieka jest zdolność myślenia. Ta teza wyraźnie kontrastuje z doktrynami filozofii Wschodu – buddyzmem, taoizmem i innymi szkołami hinduizmu. Te filozofie są nieufne wobec racjonalnego umysłu. W buddyzmie zen znane jest powiedzenie: „Nie ma myśli, nie ma problemu”. Dla większości z nas to właśnie „ja” jest pierwszą rzeczą, jaka pojawia się w naszych umysłach, kiedy zastanawiamy się nad tym, kim jesteśmy. „Ja” reprezentuje ideę naszej jednostkowej jaźni. W buddyzmie, tak jak i we współczesnej psychologii kwantowej, „ja” rozumiane jest jako nieustannie zmieniająca się mozaika wrażeń, wspomnień, cech i predyspozycji. To kontinuum ciała i umysłu. Ciało znamy, ale jak działa umysł?
Jak działa umysł i czym się różni od mózgu – fascynujące zagadnienie
Ludzie od dawna zastanawiają się nad naturą relacji i tego, czym różni się mózg od umysłu. Jeden z badaczy zajmujących się neuronauką powiedział, że „Umysł jest tym, co robi mózg”. Neuronauka stara się zgłębić fascynujące zagadnienie, jak działa umysł. To jedna z zasadniczych kwestii, jaką porusza Autor, doktor neuropsychologii, w tej książce. Podkreśla w niej, że największym osiągnięciem neuronauki jest mapowanie mózgu. Co oznacza, że możemy wskazać ośrodek odpowiedzialny za rozumienie języka, rozpoznawanie twarzy czy odczytywanie emocji innych osób. Praktycznie każda funkcja umysłu została zlokalizowana na mapie mózgu, z jednym istotnym wyjątkiem – jaźnią.
Czy twoja jaźń istnieje, czy to tylko iluzja?
Ta przełomowa książka przedstawia silne dowody na to, że koncepcja jaźni jest jedynie konstruktem umysłu, a nie czymś fizycznym znajdującym się wewnątrz mózgu. To nie jaźń wykazuje niezależną egzystencję, odrębną od myśli, ale kreuje ją sam proces myślenia.
Jeśli interesujesz się rozwojem duchowym, buddyzmem, taoizmem i innymi szkołami myśli Wschodu, z pewnością pojęcie anatta nie jest ci obce. Anatta to podstawowa doktryna filozofii buddyzmu, która mówi o tym, że dusza nie istnieje. Nasze „ja” jest jedynie iluzją. To błędne wyobrażenie – iluzoryczne poczucie jaźni – jest główną przyczyną naszego psychicznego cierpienia. Budda nauczał bowiem, że kiedy człowiek dostrzeże, że idea trwałego, metafizycznego „ja” jest iluzją, przestanie cierpieć i zadawać cierpienie innym. Jak uwolnić się od cierpienia? Odpowiadając na to pytanie w tej książce, Autor przedstawia silne powiązanie tysiącletnich myśli Wschodu ze współczesną neuronauką czy psychologią kwantową i terapią.
Proste ćwiczenia i eksperymenty myślowe pozwolą zmienić świadomość i sposób doświadczania świata
Autor podkreśla, że nasze poczucie jaźni lub to, co powszechnie nazywamy ego, jest iluzją stworzoną w całości przez lewą półkulę mózgu. I właśnie różnicom w działaniu lewej i prawej półkuli mózgu neuronaukowiec poświęca w tej wyjątkowej książce wiele miejsca. Zgłębia to, jak obie półkule wpływają na nasze myśli i zachowania. Byś mógł się przekonać, jak to odnosi się do ciebie, na końcu każdego rozdziału Autor umieścił ćwiczenia i proste eksperymenty myślowe, które umożliwią ci głębsze i bardziej praktyczne zrozumienie idei przedstawionych w tej książce. Mają one na celu zmianę twojej świadomości i sposobu doświadczania świata – wytyczenie drogi opartej raczej na byciu niż myśleniu. Potraktuj to jako rodzaj terapii, która pomoże ci w rozwoju duchowym. Choć praca umysłu jest skomplikowana i złożona, ta książka jest łatwa w odbiorze, a koncepcje w niej przestawione napisane są zrozumiałym dla każdego językiem. Jeśli interesujesz się neuronauką, psychologią kwantową i buddyzmem, jest to lektura obowiązkowa.
