Autorka książki, mając za sobą ponad 70 lat badań i doświadczeń metafizycznych, prezentuje potężne narzędzie, które służy dostrojeniu naszego biopola tak, byśmy mogli doświadczać miłości, zdrowia, bogactwa, pasji, celu życia i cieszyć się dobrymi związkami z rodziną i przyjaciółmi. Wykorzystuje przy tym naukę o biopolach, w której czerpanie radości i spełnienie na wszystkich poziomach naszego własnego jestestwa jest tylko kwestią udoskonalenia naszego biopola. Zastosowanie, opisanej w książce, metody działania daje szybkie rezultaty, bo gdy nasze wnętrze znajduje się w harmonii i równowadze, taki sam jest też świat zewnętrzny. Nauka o biopolach stanowi pomost pomiędzy wszelkimi ścieżkami na ziemi, będąc podstawowym kodem matematycznym szczęśliwego życia.
Fragment:
Hinduizm
Termin hinduizm odnosi się do cywilizacji hinduskiej, do której zalicza się pierwotnie mieszkańców dorzecza rzeki Indus. Termin ten ściśle oznacza cywilizację hinduską z okresu ostatnich 2 tysięcy lat. Jako religia, hinduizm stanowi połączenie różnorodnych doktryn, kultów i sposobów na życie.
Hindus może przyjąć inną religię niż hinduizm, co nie oznacza zaprzestania bycia Hindusem, gdyż Hindusi postrzegają inne formy kultów religijnych raczej jako nieadekwatne niż złe czy nie do przyjęcia. Wierzą, że najwyższe moce boskie nawzajem się uzupełniają oraz że niektóre idee religijne są nie do pogodzenia. Z uwagi na fakt, że prawda religijna wykracza poza definicje werbalne, w kategoriach dogmatycznych nie sposób jej pojąć. Hinduizm jest zarówno cywilizacją, jak i kongregacją religii, w których nie istnieją jednak władze centralne charakteryzujące się hierarchią czy organizacją. Wszelkie próby zdefiniowania hinduizmu okazały się płonne. Nawet uczeni hinduscy podkreślają różnorodność aspektów całości.
Najprawdopodobniej najbardziej precyzyjną cechą charakterystyczną wierzeń hinduistycznych jest uznanie Wed, najstarszych ksiąg religijnych, za absolutne źródło objawiające fundamentalną prawdę. Jednocześnie jednak należy zaznaczyć, że treść tych ksiąg nie była przez długi czas znana większości Hindusów. Tradycyjnie każdy Hindus czci Wedy. Ci, którzy odrzucają to źródło, postrzegani są jako niewierni tradycji.
Odrodzenie hinduizmu w wieku XIX oraz na początku wieku XX było ściśle związane ze wzrostem nacjonalizmu hinduskiego oraz walkami o niepodległość. Najbardziej znanym liderem w walce o niepodległość był Mahatma Ghandi. W oczach swych zwolenników stanowi on symbol istoty tradycji hinduistycznej. Jego ascetyczny tryb życia w celibacie przyniósł mu bezgraniczny szacunek społeczności hinduskiej. Przesłania Ghandiego, szczególnie dotyczące niestosowania przemocy, zdobyły szerszy rozgłos niż jakichkolwiek innych poprzednich reformatorów.
Wzrost nacjonalizmu po podziale Indii na Indie i Pakistan w 1947 r. doprowadził do pogłębienia się przepaści pomiędzy wyznawcami hinduizmu a muzułmanami. Przekazaniu władzy w 1947r. towarzyszył wielki rozlew krwi. Miliony wyznawców hinduizmu opuściło domy i przeniosło się do Indii, zaś miliony muzułmanów przemieściło się w przeciwnym kierunku. Napięcie między obiema wspomnianymi grupami osiągnęło punkt kulminacyjny w styczniu 1948 r., kiedy to Ghandi został zamordowany przez hiduskiego fanatyka.
We współczesnym państwie hinduskim rząd ustanowił prawo przeciwne tradycyjnym uprzedzeniom. Zabronione są wszelkie formy dyskryminacji niższych klas, choć jednocześnie należy przyznać, że egzekwowanie tego prawa nie jest łatwe. Ustawodawstwo z połowy lat 50. minionego wieku przyznawało pełne prawo dziedziczenia wdowom i córkom. Dozwalało również na przeprowadzanie rozwodów na stosunkowo nieskomplikowanych warunkach. Mimo iż od wielu lat obowiązuje ustawa zabraniająca wydawania posagów, niezmiernie trudnio jest ją egzekwować, ze względu na siłę tradycji społecznej.
Hinduizm jest bardzo popularny w formie filmów mitologicznych, które przeżywają obecnie swój renesans. Zarówno na poziomie intelektualnym, jak i w oparciu o poziom popularności hinduizm dostosowuje się do nowych wartości i warunków, wynikających z masowej edukacji oraz industrializacji, odpowiadając na wyzwania XXI wieku.
Islam
Islam jest jedną z głównych religii na świecie. Doktryna została ogłoszona przez proroka Muhammeda w Arabii, w VII wieku naszej ery. Arabski termin „islam” w dosłownym tłumaczeniu oznacza „poddanie się”. Czciciele islamu w dosłownym słowa tego znaczeniu akceptują „poddanie się woli Allaha”. Allah jest arabskim określeniem Boga. Wola Allaha, której ludzie mają się poddać, została ujawniona w świętych księgach Koranu, dostarczonych w formie pisemnej przez Muhammeda.
W islamie Muhammeda uważa się za ostatniego z proroków, do których zaliczani są między innymi Adam, Noe i Jezus. Przesłanie Muhammeda w sposób natychmiastowy wyłącza potrzebę objawień przypisywanych wcześniejszym prorokom. Muhammed urodził się w Mekce, w 570 roku naszej ery, w bogatej i wpływowej rodzinie.
Stał się wojownikiem-przywódcą i politykiem. Przebywając w Mekce brał udział w głównych bitwach z siłami wywodzącymi się z Mediny.
Wiara muzułmańska dała początek mistycznym zgromadzeniom Sufi. Mistycy cytują słowa z Koranu oraz – poprzez surowe samoobserwacje i wysiłek umysłowy – starają się uwolnić swoją istotę z najmniejszych nawet śladów egoizmu. Dla uczniów mistycyzmu najważniejszymi aspektami przygotowującymi ich na życie duchowe są medytacje, milczenie i posty.
